|
Der kjem båten,
han svingar inn.
Høyr susen, den roande låten,
i sommarbrisen linn.
Etter generasjonars kamp
kan me endeleg ta imot hans tamp,
og setja fast, på nyekaia vår,
der me spente står
og ventar på å koma ombord
forventninga er stor.
Mange, lange år det gjekk
frå det fyrste kai-vedtak me fekk
til politikarane no tok avgjer for godt,
det etterlengta rutesambandet har me fått!
Det var flott!
Hjarteleg takk,
de steig mange hakk.
Og her ligg han, båten,
“Sognekongen” - den stoltaste i FSF-flåten,
klar til å frakta oss,
kløyver sjøen som ein foss,
i stor fart, nesten som lyn,
til og frå fylket og byn.
Ja, det er store tider,
draumen er blitt
røyndom om sider.
Me og skal få glede av dei sterke motorane,
takk Fylkesbaatane i Sogn og Fjordane!
Framom her rodde mang ein viking
på sin veg til gamle Gulating.
Ja, her gjekk mange ruter,
gjennom sundet for mange skuter,
gamal seglbåt, stille, smekker, fin,
store skip med røyksky og dampmaskin,
lastebåten tung og stor
driven med diselmotor,
turistyachtar med rigg og mast
og skrog av plast,
og no, snøgg og lett,
katamaran med vannjett.
Me helsar deg velkomen du stolte båt,
ynskjer du held deg sprek og kåt.
I mange, mange år du må
over denne kaia føra oss til og frå.
La oss alle så få sjå
at trafikken aukar på
og at sambandet vokster vil få
slik me inderleg håpar på.
Alle som var med på å få ruta til
me hjarteleg takke vil! |
