Kyrkjejubileumet er over
og i alle tun og stover
folk ivrig drøftar og snakkar,
- inntrykka i tankane flakkar.
Regnet gjorde det grått
og vått,
men eit fint jubileum har me fått,
- opplegget var jo så godt.
Bak ligg lang tids strev,
utallige samtalar og brev,
innsamling av materiale,
teikning, forming i skrift og tale,
tonar skapte i takt og kløkt,
mang ei hard øvingsøkt,
dugnad i alle slags ver,
av med gras, ned med trer,
fram med gamle verdfulle ting,
Borgstova rydda til utstilling.
Frå den fyrste start
heile soknet engasjert vart.
Mykje arbeid og strid,
bak stod Signe, smilande og blid.
Søndag var alle stemt til fest.
Sogespel med lensmann og prest,
brudeprar, konfirmantar, barsel og
splint
vart, tross regn, utført greidt og
fint
i kostymer anno 1863
for alle som var med.
I gamaldags stil og vandel
opplevde me livleg prat og handel.
Båt etter båt mot Prestekaia stod,
folk tok seg fram ved å sigle og ro,
andre kom i karjol med hest,
alt for å skaffe folk flest
ein tokke av korleis folk tok i vei
når i eldre tider dei til kyrkje
skrei,
me vart sende
125 år attende.
Prat og handel stilna av
folket til kyrkja seg gav.
I prosesjon leia av prost og prest,
kledde i kostymer og til fest,
ålmugen i roleg gang
skrei til kyrkje under malmfull
klokkeklang.
Stemningsfull høgmesse i fullsett,
festpynta kyrkjehus
med preike, prolog, musikk, sang og
orgelbrus.
Pause med mat frå gamle nistebomma,
- mykje gamaldags godt ho romma.
Etterpå tale, musikk og sang
med svært godt innhald og vakker
klang.
Uroppføring av «Kom søndag» med
fagning stor
både til arrangør, musikkantar og
kor.
Eit verdig jubileum for kyrkja vår.
Ho feira sine 125 år
i den rette sogesusen
med frammøte på over tusen.
Båtar og bilar kom tett i tett,
trafikken ordna lensmannsfolka lett.
Då festen var til ende
sola sine strålar sende,
gjorde ein kort stans
og forsegla minna i ein stråleglans.
Denne høgtida me i hugen gøymer.
Heller ikkje alle dei me gløymer
som streva med å få dette til,
vår takksemd er stor, varm og mild.
Signe er nok den som mest av lasset
trakk,
at pågangsmot, gnist og krefter rakk
!
Hjarteleg takk !
|