PRESTEN REISER
Signe skal dra,
me er langt ifrå gla,
me må rett ut seie,
i dag er me sture og leie.
På ein måte me likevel forstår
at ho no etter åtte år
legg bort kappen her og går.
Når ein prest
frå oss har rest,
lurer me på kven som kjem,
så også i nittenåttifem.
Då kom Signe til oss.
Litt motmæle til tross,
ho open, og med styrkje,
steig inn i vår kyrkje,
på sjølvaste påskedag.
Utan stort geistleg lag,
og utan formell innsetjing,
ho starta si gjerning,
som ein naturleg ting,
midt i påskefesten,
hjelpt av vikarpresten.
Ho kunne meir enn bruka sleiv og
visp,
greidde brasene utan både prost og
bisp.
Enkelte sa det ikkje var rett
at kvinner til prestar vart sett,
men her vart ingen strid,
innsetjingsbrev kom etter ei tid,
og folket stod deg bi.
I våre sinn
du segla inn,
smilande, blid og god,
når du i presteskrud stod,
eller mellom oss gjekk
i alle andre gjeremål du fekk.
Mang ein gong,
under salmesong,
me venta på
at du preikestolen skulle nå,
og så,
når du hadde to trinn att å gå,
fekk me auga på,
fyrst ditt gylne hår,
og så du trygg på stolen står.
Med bileter og velvalde ord
du tala til syster-bror,
far og mor,
frå øy og fjord,
den glade bodskap fram du bar,
kvardagsleg og liketil du var.
Takk for trøyst du gav,
ved mang ei grav,
då me stod ved bårer
med auga fyllte av tårer.
Takk for gleda stor,
og den gode start,
du med dine velvalde ord
gav dei som vigde vart.
Takk for dåp og konfirmasjon
med framtidshåp, tru og von,
takk for tenesta ved altargang,
takk for smil og sang.
Takk for yngretreff og tensing,
og dei mange andre gode ting.
Takk også til dei
som fylgde deg på din vei,
godlynt oss alle møtte,
var deg til hjelp og støtte.
Det hadde vel vore verre
utan borna og Sverre ?
Til Signe og huslyden vil me finne
ein romsleg plass i vårt minne.
At du, den fyrste kvinne
som sokneprest i Bjørgvin,
saman med familien din,
kom hit til våre kyrkjehus,
styrkjer vår gode sogesus.
Når i dag me tek avskil,
me gjerne syne vil,
at av takk og godord me er stinne,
håpar me ser dykk ofte igjen her
inne.
Takk for kvart einaste år frå 1985,
lukke til der de kjem !
|